Świadczenie kompleksowej usługi oświetlenia na terenie miasta Białogard (sieć oświetleniowa stanowiąca własność Spółki ENERGA Oświetlenie - 1463 pkt św.)

nie

nie

nie

nie

I. 1) NAZWA I ADRES:
Miasto Białogard - Urząd Miasta Białogard, krajowy numer identyfikacyjny 330920452, ul. 1-go Maja  18, 78-200  Białogard, państwo Polska, woj. zachodniopomorskie, tel. 943122310, faks , e-mail um.sekretariat@bialogard.info Adres strony internetowej (URL): http://bip.bialogard.info/

I.3) WSPÓLNE UDZIELANIE ZAMÓWIENIA
(jeżeli dotyczy):

III.2) Podstawa prawna

Postępowanie wszczęte zostało na podstawie  67 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy Pzp.

III.3 Uzasadnienia wyboru trybu

Należy podać uzasadnienie faktyczne i prawne wyboru trybu oraz wyjaśnić, dlaczego udzielenie zamówienia jest zgodne z przepisami:
Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. 2012.1059 j.t. z późn. zm.) do zadań własnych gmin w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną należy planowanie oświetlenia miejsc publicznych i dróg znajdujących się na terenie gminy oraz finansowanie oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych znajdujących się na terenie gminy. Urządzenia oświetleniowe znajdujące się na terenie Miasta Białogard są w większości własnością Energa Oświetlenie Sp z o. o., ul. Rzemieślnicza 17/19, 81-855 Sopot (ok. 65 %). Zgodnie z przepisami art. 67 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy Pzp Zamawiający może udzielić zamówienia z wolnej ręki, jeżeli dostawy, usługi lub roboty budowlane mogą być świadczone tylko przez jednego wykonawcę z przyczyn technicznych o obiektywnym charakterze. Przedmiot zamówienia obejmuje kompleksową usługę oświetleniową, składającą się z dostaw energii elektrycznej na cele oświetlenia ulicznego oraz usługi konserwacyjne. Energa Oświetlenie Sp. z o. o. pismem z dnia 8 grudnia 2016 r. nie wyraziła zgody na świadczenie usługi dostawy energii dla oświetlenia ulic, na terenie miasta Białogard, gdzie urządzenia oświetleniowe są ich własnością, przez podmioty trzecie wyłonione w trybach konkurencyjnych przewidzianych w ustawie Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2015 poz. 2164 ze zmianami). Spółka zajęła stanowisko, że skoro Miasto Białogard nie jest właścicielem infrastruktury oświetleniowej, nie może bez zgody właściciela urządzeń organizować przetargów na dostawę energii elektrycznej do celów oświetleniowych oraz na konserwacje tej infrastruktury energetycznej. Taki stan rzeczy wynika wprost z artykułu 140 ustawy z dnia 24 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U, Nr 16. Poz 98 z pózn. zm.). Przepis ten zostałby naruszony, w przypadku gdyby Miasto Białogard chciało przeprowadzić postepowanie przetargowe w trybach konkurencyjnych bez zgody właściciela urządzeń. W stanie faktycznym, który występuje w sprawie Miasto Białogard związane jest decyzją podmiotu, który jest właścicielem urządzeń. W przypadku gdy przedsiębiorstwo energetyczne jest właścicielem całości urządzeń: słupów, przewodów, punktów świetlnych, źródeł światła równie wówczas na gminie spoczywa obowiązek finansowania oświetlenia. Słuszny jest zatem pogląd wyrażony w decyzji Prezesa UOKiK z 14.7.2006 r. (RKT-46/2006, niepubl.), iż gmina w tym przypadku nie ma możliwości, powołując się na konieczność realizacji zadań własnych, zlecić podmiotowi trzeciemu prac związanych z utrzymaniem punktów świetlnych bez zgody właściciela tych punktów. W prawie energetycznym brak podstaw do przyjęcia, że gmina może ograniczyć prawo własności przedsiębiorstwa energetycznego wynikające z art. 140 KC. W takiej sytuacji gmina może powierzyć zadanie eksploatacji punktów świetlnych osobie trzeciej jedynie za zgodą właściciela, czyli przedsiębiorstwa energetycznego. Przedsiębiorstwo energetyczne może tej zgody odmówić i nie stanowi to, co do zasady, praktyki monopolistycznej. W przypadku braku zgody na prowadzenie działań eksploatacyjnych na majątku przedsiębiorstwa energetycznego ustawowy obowiązek gminy do planowania i finansowania oświetlenia sprowadza się do zawarcia umów z właścicielem majątku. Jak podkreśla się w doktrynie przedsiębiorstwo jako właściciel urządzeń oświetlenia drogowego miedzy innymi z uwagi na dyspozycje art. 140 k.c. ma prawo odmówić innym przedsiębiorcom dostępu do swojej sieci, a tym samym ma prawo nie wyrazić zgody, aby gminy na podstawie przepisów o zamówieniach publicznych dokonywały wyboru podmiotów świadczących usługi na jego urządzeniach. Jak wielokrotnie podkreślono żądanie, aby przedsiębiorstwo udostępniło swoje mienie w celu prowadzenia w oparciu o nie działalności gospodarczej przez innego przedsiębiorcę, byłoby zbyt daleko idącą ingerencją. Godziłoby to w prawo do nieskrępowanego eksploatowania, dysponowania i zarządzania majątkiem trwałym samodzielnego podmiotu jako atrybutu wolności gospodarczej (tak: Glumińska-Pawlic Jadwiga, artykuł PPLiFS.2008.4.1 „Obowiązek finansowania oświetlenia dróg publicznych przez gminy, cz. II. Teza nr 1". 115715/1; podobnie Jerzy Wysocki, art.” Usługa oświetleniowa: Przetargi Publiczne, czerwiec 2012). Prawo własności jest tym szczególnym prawem, które zapewnia właścicielowi dopuszczalną w danych warunkach pełnię uprawnień względem rzeczy. Choć przepis ten nie zdefiniował prawa własności przez wyczerpujące wyliczenie uprawnień właściciela, to jednak wyliczył uprawnienia zasadnicze, a przede wszystkim uprawnienie do korzystania z rzeczy oraz do rozporządzania nią (tak: uchwała SN z 16 lipca 1980 r., III CZP 45/80, Lex Polonica nr 301412, OSPiKA 1981,2. 7-8, poz. 131). Prawo podmiotowe własności jest prawem bezwzględnym, skutecznym erga omnes, w ramach którego właściciel może korzystać z rzeczy z wyłączeniem innych osób. Te inne osoby są zobowiązane do nieczynienia niczego, co przeszkadzałoby właścicielowi w wykonywaniu jego prawa. Naruszenie tego obowiązku rodzi po stronie właściciela roszczenia ochronne. W zależności od sposobu naruszenia cudzego prawa własności właścicielowi przysługuje bądź to roszczenie windykacyjne, bądź negatoryjne (art. 222 § I i 2 KC). Widać więc, że „poprzez zastrzeżenie wyłączności uprawnień właściciela określa ustawodawca negatywną stronę własności. Każda osoba trzecia jest tu negatywnie zobowiązana do biernego zachowania się, a mianowicie do poszanowania cudzego prawa własności, do powstrzymywania się od działań naruszających cudze prawo własności" (E. Gniewek, Prawo rzeczowe, s. 56). Można dodać za P. Machnikowskim, że własność jest prawem bezwzględnym, ponieważ w skład tego prawa podmiotowego wchodzą „uprawnienia bezwzględne, czyli takie, którym odpowiadają obowiązki spoczywające na bliżej nieokreślonym kręgu osób" (zob. P. Machnikowski, [w:] System pr. pryw., t. 3, s. 33). Brak zgody oznacza zatem dla Miasta Białogard konieczność zawarcia umowy z właścicielem urządzeń oświetleniowych, ponieważ nie ma podstaw prawnych do ograniczenia prawa własności Energa Oświetlenie Sp z o. o. Ponadto, zamawiający wskazuje na stanowisko Rządu wobec dezyderatu nr 36 Komisji Nadzwyczajnej „Przyjazne Państwo” w sprawie nowelizacji przepisów prawnych dotyczących oświetlenia ulic przekazane w dniu 22 sierpnia 2011 r. przez Prezesa Rady Ministrów Marszałkowi Sejmu, stanowisko Ministra Gospodarki będące odpowiedzią na interpelacją poselską nr 21809 pani Poseł Anny Bańkowskiej w sprawie monopolistycznych praktyk stosowanych przez firmy energetyczne w zakresie pobierania opłat za oświetlenie ulic skierowane do Marszałka Sejmu. W związku z powyższym, uwzględniając, że brak jest technicznej, a zarazem obiektywnej możliwości, aby inny podmiot mógł świadczyć dostawy energii elektrycznej do urządzeń oświetlenia ulicznego, zasadnym jest udzielenie zamówienia publicznego na podstawie art. 67 ust. 1 pkt 1a ustawy Prawo zamówień publicznych, ponieważ w świetle obowiązujących przepisów prawa jedynym wykonawcą mogącym świadczyć kompleksową usługę oświetlenia na terenie miasta Białogard jest Energa Oświetlenie Sp z o. o., ul. Rzemieślnicza 17/19, 81-855 Sopot.

ENERGA Oświetlenie Sp. z o.o.,  ,  ul. Rzemieślnicza 17/19,  81-855,  Sopot,  kraj/woj. pomorskie