Wykonanie robót dodatkowych przy budowie budynku Muzeum T. Kantora i nowej siedziby Cricoteki na podstawie potokołu konieczności nr 7a.

Kraków: Wykonanie robót dodatkowych przy budowie budynku Muzeum T. Kantora i nowej siedziby Cricoteki na podstawie potokołu konieczności nr 7a.


Numer ogłoszenia: 173507 - 2014; data zamieszczenia: 11.08.2014

OGŁOSZENIE O UDZIELENIU ZAMÓWIENIA - Roboty budowlane

Zamieszczanie ogłoszenia:
obowiązkowe.

Ogłoszenie dotyczy:
zamówienia publicznego.

Czy zamówienie było przedmiotem ogłoszenia w Biuletynie Zamówień Publicznych:
nie.

Czy w Biuletynie Zamówień Publicznych zostało zamieszczone ogłoszenie o zmianie ogłoszenia:
nie.

SEKCJA I: ZAMAWIAJĄCY

I. 1) NAZWA I ADRES:
Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora "Cricoteka", ul. Szczepańska 2, 31-011 Kraków, woj. małopolskie, tel. 12 421 69 75, faks 12 421 28 40.

I. 2) RODZAJ ZAMAWIAJĄCEGO:
Inny: Instytucja Kultury Województwa Małopolskiego.

SEKCJA II: PRZEDMIOT ZAMÓWIENIA

II.1) Nazwa nadana zamówieniu przez zamawiającego:
Wykonanie robót dodatkowych przy budowie budynku Muzeum T. Kantora i nowej siedziby Cricoteki na podstawie potokołu konieczności nr 7a..

II.2) Rodzaj zamówienia:
Roboty budowlane.

II.3) Określenie przedmiotu zamówienia:
Przedmiotem zamówienia jest: Wykonanie dodatkowych elementów więźby dachowej i nadproża z klatki schodowej do przyległego pomieszczenia na 1. piętrze budynku rewitalizowanego, Wymiana stropu nad parterem budynku rewitalizowanego pod pomieszczeniem projektowanego archiwum, Wymiana stropu nad klatką schodową budynku rewitalizowanego, Wykonanie robót konserwatorskich w zakresie renowacji stolarki drzwiowej drewnianej historycznej, Renowacja historycznej ślusarki okiennej, Wykonanie dodatkowego odwodnienia w rejonie ściany skośnej budynku rewitalizowanego na styku z murem bulwarowym, Wykonanie wymiany elementów drewnianych więźb wraz ze zmianą klasy drewna na C24 i C27, Wykonanie uzupełnienia komory pod posadzką parteru budynku rewitalizowanego odkrytej podczas prac rozbiórkowych, Odbudowa przybudówki historycznej komina, Wzmocnienie konstrukcyjne zabytkowego komina dawnej elektrowni i prace w jego wnętrzu, Nadbudowa zabytkowego komina dawnej elektrowni, Zabezpieczenie i konserwacja napisu na elewacji południowej dawnej elektrowni, Wykonanie nadproży okiennych w ścianie południowej, poziom parteru w budynku rewitalizowanym.

II.4) Wspólny Słownik Zamówień (CPV):
45.21.20.00-6.

SEKCJA III: PROCEDURA

III.1) TRYB UDZIELENIA ZAMÓWIENIA:
Zamówienie z wolnej ręki

III.2) INFORMACJE ADMINISTRACYJNE

• 
  Zamówienie dotyczy projektu/programu finansowanego ze środków Unii Europejskiej:
  tak, projekt/program: Małopolski Regionalny Program Operacyjny na lata 2007 - 2013..

SEKCJA IV: UDZIELENIE ZAMÓWIENIA

IV.1) DATA UDZIELENIA ZAMÓWIENIA:
31.07.2014.

IV.2) LICZBA OTRZYMANYCH OFERT:
1.

IV.3) LICZBA ODRZUCONYCH OFERT:
0.

IV.4) NAZWA I ADRES WYKONAWCY, KTÓREMU UDZIELONO ZAMÓWIENIA:

• Przedsiębiorstwem Budownictwa Przemysłowego Chemobudowa-Kraków S.A., ul. Klimeckiego 24, 30-705 Kraków, kraj/woj. małopolskie.

IV.5) Szacunkowa wartość zamówienia
(bez VAT): 1292868,75 PLN.

IV.6) INFORMACJA O CENIE WYBRANEJ OFERTY ORAZ O OFERTACH Z NAJNIŻSZĄ I NAJWYŻSZĄ CENĄ

• 
  Cena wybranej oferty:
  991481,08

• 
  Oferta z najniższą ceną:
  991481,08
  / Oferta z najwyższą ceną:
  991481,08

• 
  Waluta:
  PLN.

ZAŁĄCZNIK I

Uzasadnienie udzielenia zamówienia w trybie negocjacji bez ogłoszenia, zamówienia z wolnej ręki albo zapytania o cenę

• 
  1. Podstawa prawna
  

  Postępowanie prowadzone jest w trybie zamówienie z wolnej ręki na podstawie art. 67 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 stycznia 2004r. - Prawo zamówień publicznych.

• 
  2. Uzasadnienia wyboru trybu
  

  Należy podać uzasadnienie faktyczne i prawne wyboru trybu oraz wyjaśnić, dlaczego udzielenie zamówienia jest zgodne z przepisami.

  1. Wykonanie dodatkowych elementów więźby dachowej i nadproża z klatki schodowej do przyległego pomieszczenia na 1. piętrze budynku rewitalizowanego- po całkowitym skuciu tynku ze ścian na poziomie +1 budynku rewitalizowanego stwierdzono, że istniejące ściany nie są wzmocnione żadnym wieńcem, do którego byłaby mocowana konstrukcja więźby dachowej. Sytuacja taka, mimo dochowania należytej staranności, nie była do przewidzenia w fazie projektowania. Stanu takiego nie wykazała ani archiwalna dokumentacja techniczna, ani odkrywki przeprowadzone na etapie projektowania. Taki sposób budowy jest też sprzeczny z zasadami wiedzy technicznej, także tej z przełomu XIX i XX w. Zastane rozwiązanie oparcia mocowania konstrukcji więźby dachowej drewnianej nie jest zgodne ze sztuką budowlaną i normami technicznymi. W tej sytuacji projektant konstrukcji zalecił (notatka służbowa z dnia 20.12.2013 r. i z dnia 16.12.2013 r.) wykonanie dodatkowego mocowania drewnianej więźby dachowej do konstrukcji murowej budynku rewitalizowanego poprzez zastosowanie kotew stalowych mocowanych bezpośrednio do ścian murowanych oraz do zamontowanych już podczas robót (na wcześniejszym etapie) dźwigarów stalowych opartych na nowowykonanych poduszkach betonowych. Zastane i odsłonięte po całkowitym skuciu tynków nadproże nad drzwiami prowadzącymi z klatki schodowej do przyległego pomieszczenia na 1. piętrze budynku rewitalizowanego okazało się zbyt słabe pod względem wytrzymałości. Sytuacja taka, mimo dochowania należytej staranności, nie była do przewidzenia w fazie projektowania. Stanu takiego nie wykazała ani archiwalna dokumentacja techniczna, ani odkrywki przeprowadzone na etapie projektowania. Taki sposób budowy jest też sprzeczny z zasadami wiedzy technicznej, także tej z przełomu XIX i XX w. Stwierdzono, że podczas budowy budynku zastosowano zbyt małe przekroje prętów, które dodatkowo skorodowały. Takie nadproże nie nadaje się do przeniesienia obciążenia. Projektant konstrukcji należy zalecił wykonać nadproże z zastosowaniem dwóch dwuteowników IPE140. Zapewni to odpowiednią wytrzymałość i stabilność konstrukcji. Takiego zakresu robot nie można było przewidzieć w fazie projektowania i przygotowywania zamówienia. Ze względów technologicznych i technicznych wskazane jest udzielenie zamówienia Generalnemu Wykonawcy zasadniczego etapu robót budowlanych. 2. Wymiana stropu nad parterem budynku rewitalizowanego pod pomieszczeniem projektowanego archiwum, po całkowitym skuciu istniejących wylewek cementowych i wykonaniu otworów w istniejącym stropie nad parterem w budynku rewitalizowanym od strony ulicy Nadwiślańskiej, w celu zamontowania słupów i krzyżulców podpory stalowej galerii stalowej (mostu), stwierdzono, że żelbetowa część konstrukcyjna stropu ma tylko klika centymetrów grubości, a zbrojenie rozmieszczone jest na różnej wysokości w przekroju stropu. Sytuacja taka, mimo dochowania należytej staranności, nie była do przewidzenia w fazie projektowania. Stanu takiego nie wykazała ani archiwalna dokumentacja techniczna, ani odkrywki przeprowadzone na etapie projektowania. Taki sposób budowy jest też sprzeczny z zasadami wiedzy technicznej, także tej z przełomu XIX i XX w. Stwierdzony stan wzbudził wątpliwości co do dostatecznej wytrzymałości tego stropu (mającego przenosić obciążenia przewidziane dla archiwum). Ze względu na niepewną i zapewne niedostateczną nośność zastanego stropu projektant konstrukcji zalecił demontaż starego stropu i wykonanie nowej żelbetowej płyty stropowej pod pomieszczeniem archiwum o grubości 15 cm. Strop żelbetowy o kilku centymetrach grubości i niepewnym, nierównomiernie rozłożonym zbrojeniu, powinien być bezwzględnie wymieniony. Takiego zakresu robot nie można było przewidzieć w fazie projektowania i przygotowywania zamówienia Ze względów technologicznych i technicznych wskazane jest udzielenie zamówienia Generalnemu Wykonawcy zasadniczego etapu robót budowlanych. Podstawa wykonania robót: Rysunek konstrukcyjny 497.NA.14, Korespondencja mailowa pomiędzy kierownikiem budowy oraz projektantem konstrukcji. 3. wymiana stropu nad klatką schodową budynku rewitalizowanego - w styczniu 2014 r. po wykonaniu pełnego skucia tynków stwierdzono zły stan stropu żelbetowego nad pierwszym piętrem klatki schodowej budynku rewitalizowanego. Odkryto pęknięcie stropu na całej jego szerokości, co wskazywało na brak lub zbyt małe zbrojenie rozdzielcze stropu. Projektant konstrukcji nakazał wykonanie w kilku miejscach stropu odkrywek w celu sprawdzenia jego zbrojenia. Podczas wizji lokalnej w dniu 08.01.2014 w odkrywkach stwierdzono, że są zbyt małe przekroje prętów zbrojenia głównego i praktyczny brak prętów zbrojeniowych rozdzielczych. W tej sytuacji istniejące rysy stropu dyskwalifikowały go do dalszego bezpiecznego użytkowania. W rezultacie z przyczyn konstrukcyjnych należy rozebrać istniejący strop i wykonać w jego miejsce nowy. Takiego zakresu robot nie można było przewidzieć w fazie projektowania i przygotowywania zamówienia. Ze względów technologicznych i technicznych wskazane jest udzielenie zamówienia Generalnemu Wykonawcy zasadniczego etapu robót budowlanych. Podstawa określenia zakresu robót: Notatka służbowa z dnia 08.01.2014, Informacja mailowa od projektanta konstrukcji z dnia 09.01.2014, Protokół z narady koordynacyjnej nr 168 z dnia 15.01.2014, Rysunek projektanta konstrukcji nr 497.NA.14. 4. Wykonanie robót konserwatorskich w zakresie renowacji stolarki drzwiowej drewnianej historycznej - podczas Komisji Konserwatorskiej, która odbyła się w dniu 27.11.2013 r., służby konserwatorskie zaleciły, że należy zachować i poddać konserwacji maksymalną możliwą ilość odzyskanej zabytkowej stolarki wewnętrznej. Już podczas wizji lokalnej 26.02.2010 Wojewódzki Konserwator Zabytków zalecił maksymalne możliwe wykorzystanie istniejącej stolarki okiennej i drzwiowej oraz detali ślusarskich (zawiasów i zamknięć): nie precyzując jednak o jakie elementy chodzi, zostawiając decyzję na późniejszy etap robót. Służby konserwatorskie wielokrotnie kontrolują i wydają zalecenia i polecenia, korzystając z przysługujących im w tym zakresie uprawnień, w zakres realizowanych robót. Decyzje podejmowane są na bieżąco: w odniesieniu do osłoniętych elementów substancji zabytkowej. Ingerencja taka ma często charakter zmiany lub uszczegółowienia wcześniejszych wytycznych. Waloryzacja zasobów zabytkowych ma miejsce w zmieniającym się kontekście: kolejne ingerencje budowlane w substancję zabytkową poszerzają wiedzę historyczną i pozwalają zrewidować (lub wymuszają rewizję) wcześniejsze postanowienia i uzgodnienia. Dodatkowo: na decyzję zachowania i wyeksponowania zabytkowych elementów stolarki i ślusarki wpływ mają także nowe rozwiązania architektoniczne - elementy zabytkowe i współczesne powinny ze sobą współgrać. Ostatecznie do konserwacji wytypowano cztery pary starych drzwi i siedem sztuk okien wraz z detalem ślusarskim. Te okna i drzwi nie były wcześniej przeznaczone do konserwacji i do zastosowania w budynku. Takiego zakresu robót nie można było przewidzieć w fazie projektowania i przygotowywania zamówienia - mimo dołożenia należytej staranności, badań stratygraficznych i opracowania programu konserwatorskiego. Ze względów technologicznych i technicznych wskazane jest udzielenie zamówienia Generalnemu Wykonawcy zasadniczego etapu robót budowlanych. Podstawą wykonania prac dodatkowych są: Protokół z komisji konserwatorskiej z dnia 27.11.2013, Protokół z narady koordynacyjnej nr 173 z dnia 19.02.2014, Notatka służbowa spisana podczas wizji lokalnej i narady z dnia 26.02.2010. 5. Renowacja historycznej ślusarki okiennej - w parterowych partiach budynku dawnej elektrowni zlokalizowane były w chwili rozpoczynania robót okna: szyby + stalowe ramy i szprosy. Elementy metalowe są trudne do dokładnego datowania, w zasadzie na przestrzeni XX w. ich forma i technika wykonania się nie zmieniła. Jako elementy pozbawione indywidualnego charakteru nie zostały w Programie konserwatorskim opracowanym w 2009 r. wskazane do zachowania. W Programie konserwatorskim wytypowano do zachowania jedynie pojedyncze przeszklenie w oprawie drewnianej w elewacji północnej. Podczas robót budowlanych służby konserwatorskie podjęły decyzję o zachowaniu, konserwacji i rekonstrukcji o wyeksponowaniu (w nowym miejscu, na terenie obiektu) także dodatkowego okna z rama i szprosami stalowymi. Podstawa określenia zakresu robót: Protokół z komisji konserwatorskiej z dnia 07.08.2013. Podobnie jak w przypadku innych ww. prac, ze względów technologicznych i technicznych wskazane jest udzielenie zamówienia Generalnemu Wykonawcy zasadniczego etapu robót budowlanych. 6. Wykonanie dodatkowego odwodnienia w rejonie ściany skośnej budynku rewitalizowanego na styku z murem bulwarowym - po dokonaniu pełnych wykopów w rejonie skośnej ściany budynku rewitalizowanego, stwierdzono, że przestrzeń pomiędzy murem bulwarowym a budynkiem rewitalizowanym wymaga w tym miejscu dodatkowego odwodnienia. Oparcie ściany budynku rewitalizowanego na murze bulwarowym Wisły, które stwierdzono podczas podbijania budynku rewitalizowanego, nie jest zrealizowane powyżej tego poziomu (de facto brak jest oparcia). W rezultacie okazało się, że pomiędzy murem bulwarowym a ścianą skośną budynku bulwarowego istnieje bardzo wąski pas gruntu, który należy wybrać i założyć tu odwodnienie, na całej wysokości i długości. Nie ingerowanie w stan zastany prowadziłoby do stałego zamakania ściany skośnej budynku rewitalizowanego. Sytuacji takiej nie można było przewidzieć mimo dochowania należytej staranności w fazie projektowania: archiwalna dokumentacja muru bulwarowego ani dokonane odkrywki nie ujawniły takiej sytuacji. Ze względów technologicznych i technicznych wskazane jest udzielenie zamówienia Generalnemu Wykonawcy zasadniczego etapu robót budowlanych. Podstawą wykonania prac dodatkowych są: Notatka służbowa spisana na budowie dnia 22.01.2014. 7. Wykonanie wymiany elementów drewnianych więźb wraz ze zmianą klasy drewna na C24 i C27 - podczas prowadzenia robót ciesielskich związanych z zastaną drewnianą więźbą budynku rewitalizowanego okazało się, że stan porażenia korozją biologiczną jest większy niż zakładano pierwotnie po przeglądnięciu belek drewnianych od spodu. Odsłonięcie belek więźby dachowej od góry po demontażu deskowania pokazało, że zakres zniszczenia struktury belek od wewnątrz jest znacznie większy niż zakładano. Okazało się też, że ubytek drewna obejmuje nie tylko warstwy zewnętrzne, ale też środek, czego, bez zdjęcia deskowania, nie dało się stwierdzić (stan zachowania z zewnątrz jest generalnie zadowalający, natomiast wewnątrz przekrojów widoczne są porażenia i ubytki). W trakcie robót pokazywano kilkukrotnie projektantowi konstrukcji stan zniszczenia przekrojów belek drewnianych więźby drewnianej budynku rewitalizowanego. Po wykonaniu oceny makroskopowej konstrukcji dachu nad budynkiem rewitalizowanym pod kątem wytrzymałości elementów oraz uszkodzeń wywołanym porażeniem biologicznym, projektant zalecił wykonanie dodatkowych elementów więźby dachowej oraz wymianę uszkodzonych elementów na nowe. Konstruktor zaakceptował zamianę klasy nowo wbudowywanego drewna na C27 dla naw głównych budynku rewitalizowanego i dla przybudówek na C24. Takiego zakresu robot nie można było przewidzieć w fazie projektowania i przygotowywania zamówienia. Ze względów technologicznych i technicznych wskazane jest udzielenie zamówienia Generalnemu Wykonawcy zasadniczego etapu robót budowlanych. Podstawa określenia zakresu robót: 1. Notatka służbowa z dnia 20.12.2013 2. Informacje mailowe pomiędzy kierownikiem budowy oraz projektantem konstrukcji z dnia 21.11.2013 oraz 22.11.2013 8. Wykonanie uzupełnienia komory pod posadzką parteru budynku rewitalizowanego odkrytej podczas prac rozbiórkowych. W czasie prowadzenia robót budowlanych, po całkowitym skuciu zastanej posadzki, na parterze budynku rewitalizowanego, na hali od strony ulicy Nadwiślańskiej odkryto właz prowadzący do komory betonowej umieszczonej pod posadzką. Istnienie tej komory było nieznane w momencie przygotowania inwestycji do realizacji, i niemożliwe do wykrycia bez pełnego skucia zastanej posadzki betonowej. Nie wykazała jej ani inwentaryzacja, ani odkrywki przeprowadzone przed przystąpieniem do projektowania. Nie była także naniesiona na archiwalnej dokumentacji technicznej. Ukryta pod warstwami posadzkowymi - odkryta została dopiero podczas rozbiórki podłóg i warstw posadzkowych. Służby konserwatorskie początkowo, po odkryciu komory, sugerowały jej zaadaptowanie do nowych funkcji. Po analizie kosztów oraz potrzeb przyszłego użytkownika uznano, że adaptacja komory dla nowych funkcji jest trudna i kontrowersyjna, a koszt prac będzie niewspółmierny do korzyści. Służby konserwatorskie za niezbędne uznały jednak takie zabezpieczenie komory, aby perspektywicznie była możliwość jej odkrycia i adaptacji. Jednocześnie projektant konstrukcji stwierdził, że pozostawienie komory bez zabezpieczenia konstrukcyjnego nie jest możliwe. Przedstawiciele Inwestora Zastępczego i Generalnego Wykonawcy w lutym i marcu 2014 r. prowadzili obserwację komory pod kątem ewentualnego napływu wody z gruntu, ale nie stwierdzili napływu wody z zewnątrz. W tej sytuacji uznano, że najtańszym rozwiązaniem z punktu widzenia konstrukcyjnego, a jednocześnie dającym możliwość stosunkowo łatwego odzyskania tej kubatury w przyszłości (co było warunkiem Małopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków) jest zasypanie komory piaskiem z wapnem i jej konstrukcyjne zabezpieczenie. Takiego zakresu robot nie można było przewidzieć w fazie projektowania i przygotowywania zamówienia. Ze względów technologicznych i technicznych wskazane jest udzielenie zamówienia Generalnemu Wykonawcy zasadniczego etapu robót budowlanych. Podstawa określenia zakresu robót: Protokół z narady koordynacyjnej nr 177 z dnia 19.03.2014, Protokół z komisji konserwatorskiej z dnia 07.08.2013, Notatka służbowa dotycząca sporządzona na budowie z dnia 20.02.2014, Mail projektanta konstrukcji z dnia 25.03.2014. 9. Odbudowa przybudówki historycznej komina. Podczas wizji lokalnych, przeprowadzonych kilkakrotnie w 2010 r., stwierdzono pogarszający się zły stan techniczny przybudówki przy wolnostojącym murowanym kominie dawnej elektrowni. Po wstępnych pracach ziemnych stwierdzono, że przybudówka podczas wykonywania przy niej wykopu uległaby zapewne katastrofie budowlanej. Pomimo poważnych argumentów natury konstrukcyjnej służby konserwatorskie bardzo długo obstawały przy zachowaniu przybudówki. Ostatecznie, po przedstawieniu argumentów konstrukcyjnych, wydano pozwolenie konserwatorskie na rozbiórkę przybudówki historycznej komina (decyzja z dnia 16.07.2010 r.), której warunkiem było odbudowanie przybudówki. Rozbiórka miała miejsce w 2010 r. Forma i sposób odtworzenia przybudówki zostały określone m.in. w projekcie zamiennym, który uzyskał uzgodniony ze strony służb konserwatorskich i dla którego wydano zamienne Pozwolenie na budowę. Stan przybudówki pogorszył się w 2010 r., przy czym nie miały na to wpływu prowadzone roboty budowlane. Rozbiórka i odtworzenie przybudówki są najtańszą możliwą metodą z jednej strony utrzymania niezbędnej powierzchni użytkowej, z drugiej koniecznością realizacji zaleceń konserwatorskich (zachowanie pierwotnego rozplanowania zespołu zabytkowej elektrowni). Wyburzenie i odtworzenie przybudówki nie było zakładane i nie jest objęte zakresem robót Generalnego Wykonawcy. Ze względów technologicznych i technicznych wskazane jest udzielenie zamówienia Generalnemu Wykonawcy zasadniczego etapu robót budowlanych. Podstawa określenia zakresu robót: Notatki służbowe z 2010 r. spisane na okoliczność rewaloryzacji zabytkowej części zabudowy, Pozwolenie na rozbiórkę numer 514.10 z dnia 16.07.2010, Dokumentacja projektowa obudowy przybudówki. 10. Wzmocnienie konstrukcyjne zabytkowego komina dawnej elektrowni i prace w jego wnętrzu - integralnym elementem zespołu dawnej elektrowni podgórskiej jest wolnostojący ceglany komin. Jest on jednocześnie wyraźna dominantą w krajobrazie miasta i wyraźnym znakiem-symbolem całego zespołu Muzeum T. Kantora. Jednocześnie komin pełnić ma funkcje użytkowe: w jego wnętrzu umieszczony ma być wewnętrzny komin odprowadzający spaliny z kotłowni. Komin na etapie prac przedprojektowych i projektowych był dostępny w bardzo ograniczonym zakresie. Dostanie się do jego wnętrza nie było możliwe: ani od strony czopucha, ani od góry; dostęp dodatkowo blokowały dobudówki. Po wielokrotnych wizjach lokalnych, już podczas realizacji robót (kiedy udrożnione zostały dojścia do komina, wyburzona przybudówka oraz sprowadzony specjalistyczny sprzęt) stwierdzono, że na wszystkich ścianach jego płaszcza poszerzają się pionowe pęknięcia, które rozciągają się na 0,33 i więcej wysokości komina. Podczas prowadzenia robót ziemnych w okolicy komina, częściej zaczęto sprawdzać geodezyjnie przemieszczenia komina (wolnostojącego, na własnym fundamencie). W pewnym momencie przesunięcie górnego zakończenia komina okazało się tak duże, że Inwestor Zastępczy zatrzymał roboty ziemne. Po analizie wyników i ponownych pomiarach geodezyjnych okazało się, że przesunięcie górnego zakończenia komina nie jest wywołane osiadaniem fundamentów komina murowanego, ale jego ugięciem powodowanym przez nagrzanie go od strony południowej. Nie było więc przeciwwskazań do kontynuowania robót ziemnych, ale stało się jasne, że wygięcia komina od temperatury mają charakter obciążenia zmęczeniowego. Dodatkowo na propagację pęknięć komina miała wpływ stała destrukcja murowanego płaszcza w wyniku wnikania wody atmosferycznej w pęknięcia płaszcza komina a później jej zamarzania. Taki cykl przemrażania zamokniętych pęknięć powtarza się w polskim klimacie średnio 100 razy w roku. W tej sytuacji jeszcze większe zaniepokojenie wywoływały wspomniane powyżej pęknięcia komina, który zgodnie ze stanowiskiem służb konserwatorskich, miał być jeszcze nadbudowywany. Obserwowany stan komina murowanego wskazywał na to, iż wymaga on dodatkowych wzmocnień. W celu uzyskania pewności, co do stanu komina i konieczności ewentualnych wzmocnień, zlecono wykonanie odpowiedniej ekspertyzy konstrukcyjnej, która określiła konieczny sposób wzmocnienia konstrukcji budowli. Po sprowadzeniu na budowę specjalistycznego sprzętu możliwe stały się badania wnętrza komina - na pełnej jego wysokości. W rezultacie okazało się, że komin wymaga zbrojenia stalą nierdzewną, a roboty zabezpieczające przeprowadzić należy także od strony wnętrza. Niezbędny zakres ingerencji w spoiny i spękania od strony wnętrza także musi być znaczny: komin, jak wspomniano, ma pełnić także funkcję użytkową: ma być zarówno płaszczem, jak i podporą konstrukcyjną dla wewnętrznego komina kotłowni gazowej. Takiego zakresu robot nie można było przewidzieć w fazie projektowania i przygotowywania zamówienia. Ze względów technologicznych i technicznych wskazane jest udzielenie zamówienia Generalnemu Wykonawcy zasadniczego etapu robót budowlanych. Takiego zakresu robot nie można było przewidzieć w fazie projektowania i przygotowywania zamówienia. Ze względów technologicznych i technicznych wskazane jest udzielenie zamówienia Generalnemu Wykonawcy zasadniczego etapu robót budowlanych. Podstawa określenia zakresu robót: Ekspertyza konstrukcyjna wolnostojącego komina dawnej elektrowni podgórskiej zlokalizowanego przy ulicy Nadwiślańskiej 2,4 w Krakowie, listopad 2013. 11. Nadbudowa zabytkowego komina dawnej elektrowni. Integralnym elementem zespołu dawnej elektrowni podgórskiej jest wolnostojący ceglany komin. Jest on jednocześnie wyraźna dominantą w krajobrazie miasta i wyraźnym znakiem-symbolem całego zespołu Muzeum T. Kantora. Jednocześnie komin pełnić ma funkcje użytkowe: w jego wnętrzu umieszczona ma być wewnętrzny komin odprowadzający spaliny z kotłowni. Komin na etapie prac przedprojektowych i projektowych był dostępny w bardzo ograniczonym zakresie. Dostanie się do jego wnętrza nie było możliwe. Na etapie uzgodnień projektu budowlanego ze służbami konserwatorskimi stwierdzono, że ostateczna decyzja o wysokości komina i formie jego zwieńczenia. Na etapie projektowania sporządzona została na życzenie służb konserwatorskich analiza widokowa, ale nawet na jej podstawie specjaliści z zakresu ochrony zabytków i krajobrazu nie byli w stanie wydać decyzji o ostatecznej wysokości i formie zwieńczenia wobec braku konkretnych (realnie istniejących) punktów odniesienia (nie było wtedy nowoprojektowanej zabudowy Muzeum T. Kantora, do wyburzenia przeznaczona została zabudowa sąsiedniej Vistuli). W celu określania zakresu robót założono więc nadbudowę w zakresie minimalnym. Ponieważ obiekt ma charakter poprzemysłowy - pierwotnie nie zakładano rozbudowanej ornamentyki gzymsu, nie zakładano pracochłonnych rewaloryzacyjnych, a materiał do odtworzenia miał być materiałem typowym (typowa cegła) wmurowywanym w zwykły sposób. Decyzja o wysokości i formie nadbudowy komina ostatecznie została podjęta po wybudowaniu nowoprojektowanej zabudowy Muzeum T. Kantora okalającej komin. Precyzyjnie i dużą dbałością o detal określono docelową formę zwieńczenia, wysokość komina, szerokość gzymsu, charakter cegły i sposób jej przygotowania oraz wmurowania. Posiłkowano się przy tym historycznymi wzorcami (odniesieniami) krajowymi i zagranicznymi. Podjęto też decyzje o technologii i sposobie scalenia kolorystycznego starej i nowej części komina. W celu wykonania oczekiwanej nadbudowy komina najwyższą partię zachowanego zwieńczenia należy rozebrać i ponownie odtworzyć z uwzględnieniem technologii określonej dla zwieńczenia. Zakres i charakter tych prac jest odmienny niż pierwotnie zakładano, w konsekwencji czego prace, które należy wykonać są robotami zamiennymi. Ze względów technologicznych i technicznych wskazane jest udzielenie zamówienia Generalnemu Wykonawcy zasadniczego etapu robót budowlanych. Podstawa określenia zakresu robót: Rysunek zamienny nadbudowy komina, Opinia konserwatorska z dnia 29.05.2013, Protokół z komisji konserwatorskiej z dnia 07.08.2013. 12. Zabezpieczenie i konserwacja napisu na elewacji południowej dawnej elektrowni. Podczas wizji lokalnej związanej z komisją konserwatorską, która miała miejsce 7 sierpnia 2013 r., Małopolski Wojewódzki Konserwator Zabytków uznał za koniecznie zachowanie i konserwację zabytkowego napisu (Miejski dom noclegowy, dezynfekcyjny i kąpielowy) na elewacji budynku rewitalizowanego od strony ulicy Nadwiślańskiej. Wojewódzki Konserwator Zabytków zalecił wykonanie przez osobę z uprawnieniami konserwatorskimi badania stratygraficznego i laboratoryjnego napisu i jego otoczenia. Konserwator zabytków podjął decyzję o zachowaniu i wyeksponowaniu napisu po jego uprzedniej konserwacji i odtworzeniu ubytków. Z uwagi na lokalizację napisu w niszy (powstałej przez położenie na ścianie od zewnątrz, zgodnie z projektem kilkunastu centymetrów ocieplenia i tynku) konserwator zalecił wykonanie zabezpieczeń napisu w formie siatki i obróbek blacharskich. Pierwotnie, napis ten nie miał być odtwarzany ani eksponowany, nie przewidywał tego projekt budowlany ani program konserwatorski. Takiego zakresu robot nie można było przewidzieć w fazie projektowania i przygotowywania zamówienia. Ze względów technologicznych i technicznych wskazane jest udzielenie zamówienia Generalnemu Wykonawcy zasadniczego etapu robót budowlanych. Podstawa określenia zakresu robót: Protokół z komisji konserwatorskiej z dnia 07.08.2013. Podobnie jak w przypadku innych ww. prac, ze względów technologicznych i technicznych wskazane jest udzielenie zamówienia Generalnemu Wykonawcy zasadniczego etapu robót budowlanych. 13. Wykonanie nadproży okiennych w ścianie południowej, poziom parteru w budynku rewitalizowanym. Podczas realizacji robót budowlanych, po pełnym odkryciu konstrukcji starych stropów i rozbiórce starych warstw posadzkowych (podczas budowy budynku w końcu XIX w. zastosowano szalunek tracony) okazało się, że kilka z belek konstrukcyjnych nie ma właściwego oparcia na ścianie. Sytuacji takiej nie dało się przewidzieć mimo dołożenia należytej staranności na etapie projektowania: mimo wykonania odkrywek architektonicznych i konstrukcyjnych. Brak oparcia belek być może miał związek (przyczynę) z jedną z doraźnych przebudów budynku. Przebudów takich wykonano prawdopodobnie kilka począwszy od połowy XX w.: zwykle są one nieudokumentowane, wiele z nich przeprowadzonych zostało bez poszanowania podstawowych zasad wiedzy technicznej. Warstwy tynku, betonu i cementu skutecznie przykryły prowadzone doraźnie roboty i ich rezultaty. Po stwierdzeniu podczas aktualnie prowadzonych robót budowlanych braku podparcia belek żelbetowych projektant konstrukcji uznał za niezbędne wykonanie wzmocnień. Takiego zakresu robot nie można było przewidzieć w fazie projektowania i przygotowywania zamówienia. Ze względów technologicznych i technicznych wskazane jest udzielenie zamówienia Generalnemu Wykonawcy zasadniczego etapu robót budowlanych. Podstawa określenia zakresu robót: Rysunek konstrukcyjny nr 497.NA.13.